A, po drodze odkryłam, że niewielka Polska firma Kromski jest znana na całym świecie :D
Wczoraj pojechałam do sklepu i kupiłam drewniany szczebelek (okrągły w przekroju), zestaw haczyków. W domu jeszcze znalazłam starą płytę CD ... i to wszystko, czego potrzebowałam do zrobienia prymitywnego wrzeciona. Czesanek mam spory zapas jeszcze z czasów filcowania. I oto ona - moja pierwsza, własnoręcznie sprzędzona włóczka :)
Nowa pasja ? Prząśniczka? No, no... Super!
OdpowiedzUsuńjeszcze nie wiem, czy to będzie nowa pasja (stare i aktualne zagracają całe mieszkanie), ale jak na razie, bardzo mi się podoba :)
UsuńOch, jaki piękny kłębuszek. Zdolniacha z ciebie. Ja też od czasu do czasu bawię się wrzecionem, ale zdecydowanie za rzadko by było widać duże postępy.
OdpowiedzUsuńee tam, żadna zdolniacha :D Wczoraj po raz pierwszy w rękach miałam wrzeciono, ale bardzo mi się podoba zabawa w tradycyjną kobietę ;)
UsuńWierzyć się nie chce, że to pierwszy raz. Piękna włóczka Ci wyszła. Ale musisz uważać, bo dalej to przebiega następująco: uczymy się prząść na kołowrotku i oczywiście musimy mieć kołowrotek, potem dochodzimy do wniosku, że lepiej mieć własną przędzę więc kupujemy runo, a ostatecznie chcemy mieć własne runo więc kupujemy gospodarstwo i hodujemy owieczki. Wszystko przed Tobą. Pozdrawiam serdecznie
Usuń:D dokładnie takie objawy i przebieg choroby zaobserwowałam u jednej znajomej z Rosyjskiej Osinki ;) I bardzo dziękuję za pochwałę, tak, to moja pierwsza włóczka
UsuńIdealnie uprzędziona na komin:) pozdrawiam
OdpowiedzUsuńdziękuję :) Niestety na komin tego na razie nie starczy - to tylko 46g wełny, ale chcę wykorzystać resztę czesanki do końca, więc może coś z tego wyjdzie :)
Usuń